Παναγιωτόπουλος σύνδρομο

Τελευταία ενημέρωση 28, Ιουλίου 2009, ημερομηνία αναθεώρησης λόγω 28 Ιανουαρίου 2010

Επιληψία δράσης είναι ευγνώμων προς τον Δρ Ρίτσαρντ Appleton, Σύμβουλος Παιδιατρική Νευρολόγος που ειδικεύεται σε του επιληψία των παιδιών, καθώς και στον Δρ Ρέιτσελ Kneen, Σύμβουλος Παιδιατρική Νευρολόγος και ο δρ Στιούαρτ Macleod, ειδικός γραμματέας στην παιδιατρική νευρολογία, στο Alder Hey στο Hey του Νοσοκομείου Παίδων Alder, Λίβερπουλ, οι οποίοι έχουν προετοιμαστεί ευγενικά τις πληροφορίες σε αυτή τη σελίδα.

Αυτό είναι επίσης γνωστό ως:

Πρώιμη εμφάνιση καλοήθη εστιακή επιληψία με ινιακή εστία

Ιδιοπαθή ευαισθησία στην πρώιμη εκδήλωση καλοήθους κατασχέσεις παιδική ηλικία με ηλεκτροεγκεφαλογραφικής (EEG) ινιακή αιχμές.

Αυτό είναι ένα πρόσφατα περιγράφεται σύνδρομο επιληψία. Λέγεται ότι είναι ένα σχετικά κοινό είδος επιληψίας που επηρεάζει περίπου ένα στα επτά ή ένα στα 10 από όλα τα παιδιά με επιληψία. Η πιο συνηθισμένη ηλικία αρχίζει είναι τρία έως πέντε έτη αλλά μπορεί να επηρεάσει τα παιδιά ηλικίας ως νέους ως μία, και τόσο παλιό όσο και των 15 ετών.

Αγόρια και κορίτσια φαίνεται να προσβάλλονται εξίσου. Δεν οργανώνονται συνήθως σε οικογένειες. Ωστόσο, χρειάζεται περισσότερη έρευνα πρέπει να αναληφθούν σε αυτό το σύνδρομο επιληψία.

Πρώιμη εμφάνιση καλοήθη εστιακή επιληψία με ινιακή εστία (Παναγιωτόπουλος σύνδρομο) είναι διαφορετική από το σύνδρομο της επιληψίας που ονομάζεται «καλοήθη επιληψία της παιδικής ηλικίας με ινιακή εστία (BECOP)» . Σε αυτό το άλλο σύνδρομο (BECOP), τα παιδιά είναι συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας και τις κατασχέσεις αποτελούνται από προβλήματα με την όραση και φώτα που αναβοσβήνουν και συνήθως συνοδεύονται από πονοκεφάλους.

Συμπτώματα

Ο κύριος τύπος κατάσχεση είναι γνωστό ως «αυτόνομη». Το παιδί μπορεί να έχει μια ξαφνική αλλαγή στη συμπεριφορά και στη συνέχεια θα γινόταν ωχρό, παραπονιούνται για αίσθημα αδιαθεσίας και συνήθως κάνει εμετό. Οι κόρες των ματιών συχνά να γίνει πολύ μεγάλο (διασταλμένες) και μπορεί να υπάρχουν πολλές εφίδρωση και τρέχουν τα σάλια (πρόκειται για τις «αυτόνομες» χαρακτηριστικά).

Το παιδί μπορεί να σταματήσει να ανταποκρίνεται και το κεφάλι τους, μπορεί να μετατραπεί και να γίνει σταθερό προς τη μία πλευρά. Μπορεί να παραμείνει στράφηκε προς την πλευρά της για πολλά λεπτά. Πολύ συχνά η κατάσχεση στη συνέχεια θα τελειώσω σπασμωδικές κινήσεις (που ονομάζεται κλονικές κινήσεις) κάτω από ένα, δύο ή περιστασιακά, τις πλευρές του σώματος. Μετά από τις κατασχέσεις το παιδί θα είναι αναστατωμένος και μπορεί να κοιμηθεί.

Πάνω από τα δύο τρίτα των κατασχέσεων θα συμβεί στον ύπνο. Ο ύπνος μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια της νύχτας ή κατά τη διάρκεια μιας υπνάκο την ημέρα. Οι επιληπτικές κρίσεις είναι συχνά μακροχρόνια και μπορεί να διαρκέσει 20, 30 ή ακόμα και 60 λεπτά. Ακόμη και μετά τη μακρά κατασχέσεις, και αφού το παιδί έχει ξυπνήσει, θα επανέλθει σε κανονική λειτουργία.

Οι επιληπτικές κρίσεις είναι πολύ συχνές. Πολλά παιδιά θα έχουν μόνο μία ή δύο κρίσεις, ενώ άλλοι μπορεί να έχουν τέσσερα ή περισσότερα.

Διάγνωση

Η διάγνωση της πρόωρης έναρξης καλοήθη εστιακή επιληψία με ινιακή εστία ή Παναγιωτόπουλος σύνδρομο γίνεται σε μια λεπτομερή περιγραφή των συμπτωμάτων του παιδιού.

Σημαντικά χαρακτηριστικά στο να καταστεί η διάγνωση είναι: τα επεισόδια που συνήθως εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του ύπνου και σχεδόν πάντα συνοδεύονται από αυτόνομη χαρακτηριστικά και έμετο. Η ηλικία του παιδιού είναι επίσης σημαντική, καθώς οι περισσότερες κατασχέσεις συμβαίνουν σε μικρά παιδιά.

Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) δείχνει συχνά ανώμαλη δραστηριότητα (που ονομάζεται αιχμές) και στις δύο πλευρές του εγκεφάλου και συνήθως προς το πίσω μέρος της κεφαλής (στο τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται ινιακό λοβό).

Μερικές φορές το ΗΕΓ μπορεί μόνο να αναφέρουν την ανωμαλία εφόσον πραγματοποιείται όταν το παιδί κοιμάται. Ωστόσο, το ΗΕΓ μπορεί επίσης να είναι φυσιολογική σε ποσοστό μέχρι το ένα τέταρτο των παιδιών με το σύνδρομο αυτό επιληψία.

Εγκέφαλος σαρώνει (CT και MRI ) είναι συνήθως φυσιολογική.

Θεραπεία

Δεν είναι κάθε παιδί πρέπει να δοθεί αντιεπιληπτικά φάρμακα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι επιληπτικές κρίσεις συμβαίνουν συχνά και επειδή τα περισσότερα παιδιά θα σταματήσει να έχει σπασμούς αμέσως μετά την έναρξη των επιληπτικών κρίσεων.

Αντιεπιληπτικό φάρμακο είναι συνήθως συνταγογραφείται εάν το παιδί είχε περισσότερες από τρεις ή τέσσερις κατασχέσεις και ιδίως εάν ανησυχούν οι γονείς.

Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται περισσότερο είναι βαλπροϊκό νάτριο (Epilim) ή καρβαμαζεπίνη (tegretol) ? τα νεότερα φάρμακα μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματικά, αλλά αυτή δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα.

Η πρόγνωση (προοπτικές)

Οι περισσότεροι, αν όχι όλα τα παιδιά με πρώιμη έναρξη καλοήθη εστιακή επιληψία με ινιακή εστία ή Παναγιωτόπουλος σύνδρομο, θα δείξει κανονική ανάπτυξη κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής. Οι περισσότεροι θα έχουν, επίσης, δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα μάθησης ή συμπεριφοράς. Ακόμη και οι πλέον κατασχέσεις δεν προκαλούν κανένα πρόβλημα και δεν πιστεύεται ότι οι επιληπτικές κρίσεις είναι επικίνδυνες.

Σχεδόν όλα τα παιδιά θα σταματήσει να έχει σπασμούς μέσα σε δύο ή τρία χρόνια μετά τις κατασχέσεις άρχισε αρχικά. Αυτό ονομάζεται «διαγραφή» της επιληψίας. Η διαγραφή της επιληψίας είναι αυθόρμητη (αυτό συμβαίνει από μόνη της) και δεν επηρεάζονται από τη χρήση των αντιεπιληπτικών φαρμάκων.

Τέλος, φαίνεται να είναι πολύ σπάνιο για ένα παιδί με αυτό το είδος της επιληψίας να έχουν επιληπτικές κρίσεις, είτε συνεχίζοντας προς, από ή εκ νέου εκκίνηση, στην ενήλικη ζωή.

Μετάφραση από http://www.epilepsy.org.uk/info/panayio.html&rurl=translate.google.com&twu=1&usg=ALkJrhjykF1tQRJEgfcOG-j99PLE-w9L8A